Noruego (bokmål)/Verbos

De Wikilibros, la colección de libros de texto de contenido libre.

Los verbos[editar]

Pasado[editar]

Empleamos el tiempo pasado para hablar de algo que ha sucedido en un momento específico del pasado, o para hablar de algo que ha sucedido repetidas veces.

Los verbos en noruego se puede clasificar, como en inglés, en débiles (cuando las terminaciones son añadidas a la raíz del verbo para formar los tiempos pasados) o fuertes (implicando a una vocal a cambiar la raíz, a menudo sin terminación).

Ejemplos de verbos DÉBILES en tiempo pasado:

Jeg spiste frokost, pusset tennene og kledde på meg Spise - Spiste Pusse - Pusset Kle - Kledde
Så prøvde jeg å vekke broren min Prøve - Prøvde


Ejemplos de verbos FUERTES en tiempo pasado:

Jeg satt og skrev et brev til foreldrene mine Sitte - satt Skrive - Skrev
Så gikk jeg på kino gå - gikk


Reglas Básicas: No se puede saber, sólo con mirar el verbo, si éste es débil o fuerte. Sin embargo, los verbos fuertes son muy pocos, por lo que conviene aprenderlos y asumir que el resto de los verbos son débiles. No existe un método de aprendizaje de los verbos fuertes, hay que memorizarlos.

A pesar de esto, la formación del tiempo pasado de los verbos débiles sigue unos patrones fáciles de reconocer. Hay cuatro terminaciones diferentes para los verbos débiles: -et, -te, -de y -dde.

Estas terminaciones se añaden siempre al tallo de la raíz verbal. Esta raíz se reconoce al quitar la vocal estresada -e al final del infinitivo, si es que la hay.

Infinitivos Raíces
Spise Spis
Pusse Puss
Kle Kle
Bo Bo
Prøve Prøv

Verbos débiles[editar]

  • La raíz acaba en dos consonantes. Ej.: vaske, snakke.
Pasado: -et
Presente Perfecto: Har -et
Infinitivo Pasado Presente perfecto
Vaske Vasket Har vasket
Snakke Snakket Har snakket
  • La raíz acaba en una consonante o en algunas combinaciones específicas de dos consonantes. Ej.: Like, spise, svømme, kjenne.
Pasado: -te
Presente Perfecto: Har -t
Infinitivo Pasado Presente perfecto
Like Likte Har likt
Spise Spiste Har spist
Spille Spilte Har spilt
  • La raíz acaba en "-v" o en un diptongo, como "-ei". Ej.: prøve, leie, pleie.
Pasado: -de
Presente perfecto: Har -d
Infinitivo Pasado Presente perfecto
Prøve Prøvde Har prøvd
Leie Leide Har leid
  • Raíz acabada en una vocal larga. Ej.: bo, kle.
Pasado: -dde
Presente Perfecto: Har -dd
Infinitivo Pasado Presente perfecto
Bo Bodde Har bodd
Kle Kledde Har kledd

Voz imperativa[editar]

Empleamos la voz imperativa para pedir cosas, dirigir, dar órdenes e instrucciones.

Kom hit! ¡Ven aquí!
Sitt ned! ¡Siéntate!
Vær stille! ¡Quédate quieto!
Ta til venstre! ¡Gira hacia la izquierda!
Hjelp! ¡Ayuda!
Spis maten din! ¡Come tu comida!

Reglas básicas: En noruego, el imperativo se forma al quitar la "-e" del infinitivo, si la tiene.

Infinitivo Imperativo
Spise Spis
Ta Ta


Ejemplos de la forma imperativa:

Infinitivo Imperativo (afirmativo) Imperativo (negativo)
Gjøre Gjør det! Ikke gjør det! - Gjør det ikke!
Snakke Snakk norsk! Ikke snakk norsk! - Snakk ikke norsk!
Gå hjem! Ikke gå hjem! - Gå ikke hjem!

Verbos reflexivos[editar]

Verbos reflexivos más utilizados

Noruego En español
Beklage seg (over noe) Quejarse (de algo)
Bevege seg Moverse
Brekke seg Vomitar
Dumme seg ut Hacerse el loco
Ergre seg Enfadarse
Finne seg (i noe) Ponerse al día (con algo)
Fortone seg (som noe) Aparecer (como algo)
Forvisse seg (om noe) Asegurarse (de algo)
Føle seg Sentirse
Gi seg Rendirse
Gifte seg Casarse
Gjemme seg Esconderse
Glede seg (til noe) Esperar impacientemente (algo)
Kjede seg Aburrirse
Komme seg Recuperarse
Legge seg Acostarse
Lene seg (mot noe) Apoyarse (en algo)
Merke seg (noe) Darse cuenta (de algo)
Sette seg Sentarse
Skamme seg (over noe) Tener pena (de algo)
Skynde seg Darse prisa
Snu seg (mot noen) Girarse (hacia alguien)
Trekke seg Resignarse
Vise seg Aparecerse

Voz pasiva[editar]

La voz pasiva se emplea cuando deseamos enfatizar una acción. A menudo no importa quién sea el que realiza la acción, ya que puede que deseemos ocultar su identidad o que ésta no sea reconocida.

Voz activa Voz pasiva
Jeg vasket bilen Bilen ble vasket av meg
Jeg bruker studiekortet som legitimasjon Studiekortet brukes som legitimasjon


Reglas básicas:

  • La voz pasiva se forma con el uso del verbo auxiliar "bli" más el "participio perfecto". El participio se queda constante, mientras que "bli" aparece en diferentes tiempos.
  • La voz pasiva también puede ser formada añadiendo una "-s" al infinitivo del verbo. Esta "pasiva -s" es usada comunmente después de los verbos auxiliares modales, "skal, kan, må, bør".

Verbos en Pasiva: "Bli + Participio":

Futuro Presente Pasado Presente perfecto
Brevet vil bli skrevet Brevet blir skrevet Brevet ble skrevet Brevet har blitt skrevet
Filmen vil bli vist Filmen blir vist Filmen ble vist Filmen har blitt skrevet
Bilen vil bli vasket Bilen blir vasket Bilen ble vasket Bilen har blitt vasket
Jobben vil bli gjort Jobben blir gjort Jobben ble gjort Jobben har blitt gjort


Verbos en "Pasiva -s":

Pasiva -s con verbos auxiliares modales Presente
Tekstboka kan bestilles i bokhandelen Tekstboka bestilles i bokhandelen
Hjemmeleksene må gjøres i dag Hjemeleksene gjøres i dag
Klærne skal vaskes i morgen Klærne vaskes i dag
Middagen bør serveres klokka fem Middagen serveres klokka fem


← Sustantivos Verbos Glosario →